بررسی اثرات ترکیبات پلی کلرینه بی فنیل بروی تعداد باکتری های ناحیه ریزوسفر گیاه سورگوم و اسپرس بصورت کشت جدا و ترکیبی

مقدمه: پلی کلرینه بی فنیل­ها (pcbs) ترکیبات ژئوبیوتیک سمی هستند که به شدت در محیط مقاوم می باشند. استفاده از گیاه برای تصفیه خاک های آلوده بطور موفقیت­آمیزی برای حذف انواع ترکیبات آلی مانندpcbs  مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش اثرات ترکیبات پلی کلرینه بی­فنیل بر جمعیت باکتریایی ناحیه ریزوسفر دو گیاه اسپرس و سورگوم بصورت کشت جدا و ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: در این مطالعه، خاک مورد نیاز از مراتع جاده قدیم یاسوج–شیراز در عمق صفر تا 20 سانتی متری از سطح خاک جمع آوری شده و سپس با غلظت های 100،200، 400 و ppm 800 از پلی کلرینه بی فنیل آلوده گردید. برای سنجش جمعیت باکتریایی خاک از روش سری متوالی (serial-method) استفاده و درنهایت بصورت  خاک خشک بیان شد. بعد از 120 روز و در پایان مطالعه بیومس گیاه مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده میانگین جمعیت باکتریایی در خاک دارای گیاه در مقایسه با خاک بدون گیاه دارای اختلاف معنی داری بود (p<0.05). در بین حالت های مختلف بیشترین تأثیر در جمعیت باکتری ها بصورت کشت ترکیبی>سورگوم>اسپرس می باشد. نسبت جرم ریشه به جرم اندام هوایی در حالت کشت ترکیبی دارای بیشترین مقدار (90درصد) و بعد از آن اسپرس (72درصد) و سورگوم (63درصد) می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج الگوی کشت ترکیبی نسبت به کشت جدا باعث تحریک بیشتر باکتری ها و افزایش جمعیت آن ها در ناحیه ریزوسفر شده و بطور کلی شرایط کشت ترکیبی با سورفاکتانت (tween80) به عنوان بهترین حالت مشخص گردید.